sakarya - fenerbahçe şampiyonluğa oynayan bir ekip. lider galatasaray'ın adanaspor önündeki sürpriz beraberliğiyle moral de kazanmışlardı maç öncesi. istanbul'dan sadece 130 kilometre uzaklıktaki rakibi sakaryaspor 15. sırada; yani ip üstünde ve tedirgin.
maçın ilk yarısında fenerbahçe birçok pas hatası yaparken sakaryasporluların ayağından top sanki santimle çıktı. her pas yerine gitti. ilk atakta aygün, ikinci atakta timuçin derken 3. atakta fenerbahçe'nin defansını iyi parsellememesi yüzünden yusuf golü buldu. bununla da kalmadı adapazarı ekibi ve sayısız pozisyona girdi. fenerbahçe zorlukla gollerden kurtuldu denirken sarı-lacivertliler ilk atakta beraberliği buluverdiler. bu pozisyonda moldovan 'ın verdiği pas kadar mosheou 'nin zamanlaması da çok iyiydi. ilk yarıdaki bu görüntünün ardından ikinci yarıda da değişen bir şey olmadı. çok garip ama sakaryaspor takımı teknik ve taktik açıdan şampiyon adayı fenerbahçe'den çok daha iyiydi.
karşılaşma öncesi ateşi 40 dereceye çıktığı söylenen ve yoğun tedaviyle oynayan baliç 2. yarıda oyundan çıkınca gözler bir diğer bosnalı futbolcu boliç 'e çevrildi. ne var ki onun ateşi çoktan sönmüş. ne koşuyor, ne pozisyona giriyor. baliç'in yerine oyuna alınan sergen ise hiçbir varlık gösteremedi. ince paslar vermek istedi. rölanti futbol oynadı ve sakarya defansının işini kolaylaştırdı. böylelikle sergen için 'oynasaydı' varsayımları da ortadan kalkmış oldu.
sonuçta; kadro olarak rakibine göre bu kadar avantaja sahip bir fenerbahçe'nin 2. lige düşme olasılığı bulunan sakaryaspor karşısında bu derece mahkûm oynamasını, hatta farktan kurtulmasını ise aklım almadı.