cem can'ın "fair play yemin istemez: fan-etik yazıları" kitabından;
hafızamızdaki çizikler
hatıralar aslında hafızamıza yapılan birer kayıttan ibarettir. bugün sahip olduğumuz duygu ve düşünce haritalarımız da hafızamıza kaydettiğimiz bilgi ve duyarlıklardan başka bir şey değildir.
peki uefa'nın galatasaray ve beşiktaş'ın maçlarını avrupa'da oynatma kararından sonra hafızamıza acaba neler kaydettiğimizin yarınımızı nasıl etkileyeceğini düşünüyor muyuz?
takımlarımız şampiyonlar ligi'ne kalamadığı için uefa'nm istediğini elde ettiğini mi kaydettik, yoksa galatasaray ve beşiktaş gene de uefa kupasına kaldığı için uefa'nm başarısız olduğunu mu?
avrupa'ya sürgün edilmemizin ardından her koşulda mücadele edilebileceğini mi, yoksa tek taraflı bir kararı tartışamamanın ve geri aldıramamanın güçsüzlere özgü hınç duygusunu mu anlatan hatıralar edindik.
artık daha mı barışçıyız, yoksa daha mı kinli ve düşmanca düşünüyor, hissediyoruz.
ulusal hafızamıza hangi bilgiyi kaydettik?
hafıza kaydımızda çizik cızırtılarına yeni çizikler ekledik mi?
çizik plaktaki şarkıları çizikleri ile hatırlarız.
avrupa plağımız hep aynı yere gelince takılacak mı?
