ilk basımı 2002 olan "dünya kupası" kitabında tanıl bora'nın "uzaktan bakılan yıllar" başlıklı erdoğan arıca röportajından;
erdoğan arıca: inancımız yoktu, dünya kupası'na gidebileceğimize dair. ben 1976-1986 arası on yıl fenerbahçe, galatasaray ve milli takımda oynadım. çok samimi söylüyorum, milli maçlara gidiyorduk ama dünya kupası elemesi mi, avrupa şampiyonası elemesi mi, bazen farkında olmazdık, inançsızlıktan! çünkü ilk maçlarda yeniliyorduk zaten, umut kalmıyordu.
- ama 1978 için son maça kadar taşınmıştı umut...
erdoğan arıca: bir tek o avusturya maçı işte... izmir'de yensek, gidiyorduk. çok önemli maç olduğu için onbeş gün kamp yaptık. o onbeş gün kamp da iyice germiş bizi, şimdi anlıyorum onu. o dünya kupası'na gitme olasılığına da şöyle inandırdılar bizi: efes oteli'ndeydik, dünya küresini getirdiler, arjantin'i gösterdiler, "işte buraya gideceğiz" dediler...
- o maçın atmosferini biraz anlatır mısınız?
erdoğan arıca: o maça inandık ve o gün çok iyi futbol oynadık. basının çok etkisi oldu o maçın atmosferine girmemizde. arjantin'i gösterdiler işte bize, konsantre ettiler... izmir'de hayat durmuştu zaten o onbeş gün. otelden maç için stada giderken yemin ediyorum insan yoktu sokaklarda. gazeteler uçuşuyordu yollarda. insanlar ya stadda, ya televizyon başında. mükemmel oynadık ve çok şanssız kaybettik.
) 
