ilk basımı 2004 yılında olan halit kıvanç'ın "futbol! bir aşk..." kitabından;
dördüncü dünya kupası finalleri 1950'de brezilya'da baslarken, evsahibi kendi toprağındaki turnuvanın şampiyonu olarak ilan edilmiş gibiydi. gerek brezilya'da, gerekse tüm öteki ülkelerde başka hiçbir takım favori gösterilmiyordu. maçlar sonunda sahiden büyük finalin iki takımından biri brezilya olmuştu ancak öteki karşılaşmalarda spor tarihinin en büyük sürprizlerinden biri yaşanacak, "futbolun babası" olarak kabul edilen ingilizler, bu dalda adı sanı olmayan amerika birleşik devletleri takımına yenilecekti. oysa maç öncesinde ingiltere'nin kıracağı gol rekorunun kaç kaç olacağı tartışılıyordu. hattâ ajanslar maçın sonucunu avrupa'ya bildirdiğinde, teleks hatası sanıldı, ters yazıldığı düşünüldü. bazı gazeteler ajanstan gelen sonucu tersine çevirip verdi: 'ingiltere, futbolu yeni öğrenmeye başlayan amerika'yı ancak 1-0 yenebildi" diye... oysa 36. dakikada maçın tek golünü amerika takımı atmıştı. olaya sahne olan kentin adıyla "bela horizonte mucizesi", ingilizlerin elleri bosadalarına dönmesine neden olacaktı.
) 
