gürel yurttaş'ın haziran 1995 basımlı "kartal'ın pençesi" adlı kitabından;
ligin ilk yarısında beşiktaş – fenerbahçe maçından birkaç gün önceydi. sarı – lacivertli takımın teknik direktörü todor veselinoviç ilginç bir demeç verdi:
“gönlümde beş yatıyor. şu beşiktaş’a beş gol atmak en büyük dileğim ve hedefim.”
beşiktaşlı futbolcular haberi okuyunca şaşırdılar. veselinoviç’in parmakları ile beşi gösterdiği fotoğrafa baktılar. içlerini hırs kaplamıştı.
tarih 6 ocak 1990’dı. yer fenerbahçe stadı. veselinoviç’in demeci beşiktaşlı futbolculara doping etkisi yapmıştı. siyah - beyazlı takım fenerbahçe maçına fırtına gibi başladı. daha 4. dakikaydı, wilson kafa ile perdeyi açtı. beşiktaş tribünleri ayaktaydı, fenerbahçeliler ise şokta. 8. dakikada oğuz eşitliği sağlayınca sarı – lacivertliler umutlanmışlardı. ama bu gol de durduramadı kartal’ı. 19. dakikada ali bir kez daha beşiktaşlı taraftarları sevince boğdu: 2-1. herkes ikinci yarıda fenerbahçe’nin baskılı oynamasını bekliyordu ama boşuna... çünkü beşiktaş, adeta veselinoviç’in dediğinin gerçekleşmesi (!) için çabalıyordu. 52. dakikada yine ali sahnedeydi: 3-1. 59. dakikada bu kez metin’in vuruşunda top ağlarla buluştu: 4-1. 71. dakikada usta golcü feyyaz vardı bu kez sahnede: 5-1.
maçtan sonra beşiktaşlı futbolcular kendilerine sorulan sorulara sadece şu yanıtı verdiler:
“veselinoviç’in gönlünde beş yatıyormuş, işte buyursun beşi.”
