haziran ayı idi ben göztepeden kiralık alınmıştım. liğ bimiş. ama görev tamamlanmamıştı önümüzde. her fytbolcuya nasip olmuyacak kadar güzel. o zamanın devletbaşkanlığı. eski adıyla cumhurbaşkanlığı kupası macı vardı. trabzon liğ şampiyonu olmuş bizde türkiye kupası şampiyonu olmuştuk. o zamanın trabzonlu bir falcı vardı maçtan önce fala bakmış 3/0 trabzon yenecek demiş. biz sadece buna gülüp geçtik hiç bir maç oynanmadan. kazanılmıyacağını biliyorduk.
o muhteşem gün geldi. stad otelde kamptaydık. stad hınca hınc dolu idi sahaya. adil. hikmet. fuat. ihsan. haluk. nazmi[bonof}cüneyt. taner. b. irfan. hurubeş mehmet. maradona sadık 11 le cıkmıştık. ilk yarı 0/0 bitti. ama çok iyi oynuyan rakibe boş alan bırakmıyan istediğimizi rakibe kabul ettiren bizdik. yeneceğimizi biliyorduk.
dakika 59 sanırım taner sol tarafa bana bir pas attı karşımda sağbek turgay vardı bastım calımı gectim. ncati kademesine girerken ceza sahası yay üzerinde mehmet vardı. ona topu ortaladım gelişine vurdu top kaleci şenoldan dönmüş ceza sahası dışına cıkıyorduki nazmi topa doğru geldiğini gördüm allahım o ne güzel vuruştu. topu sadece ağlarda gördük. go olmuştu. stad yıkılıyor . trabzon golden sonra adeta dağıldı defansta öyle hatalar yapıyorlardı ki farklı olacak maç 1/0 ankaragücünün yani bizim galibiyetimizle bitiyordu. allah her futbolcuya bu başarıyı nasip etsin. sevgilerimle. ben birfan
) 
