evet.maç sonunda. adil, ihsan, taner, fuat, hikmet, hasan tel örgülerin üstünden uçtular seyircilerin üzerine ben tel örgülerden geriye döndüm. o ne güzellikti. seyirciyle bütünleşmek bu olmalıydı. harikaydı. hepimiz yumak olmuş ağlıyorduk haketmeiştik zafer bizimdi. inançın zaferiydi. bu yüzden futbolu ve futbolculuğu çok seviyorum. şimdi antrenörüm ama. bu anılar olmasa yaşanmaz sanırım.
) 
