ilk basımı 2007 yılında olan duygu hatipoğlu ve m. berkay aydın'ın "bastır ankaragücü: kent, kimlik, endüstriyel futbol ve taraftarlık" kitabından;
2002-2003 sezonunda uefa kupasında mücadele eden ankaragücü, ispanya'nın alaves takımına ankara'da 2-1, ispanya'da ise 3-0 yenilerek kupaya erken veda etmiştir. ankara'da oynanan maçta radu niculescu'nun 30. dakikada attığı golle 1-0 öne geçerek ümitlenen ankaragücü'nün umutlan suya düşer. bu maçın sonunda, ankaragücü taraftarının yenilgiden bile eğlence çıkarabilme becerisinin ilginç bir örneği gösterilmiştir; ankaragücü taraftan, maçın son düdüğünün ardından 'alaves, alaves' diye bağırarak dikkatini çektikleri az sayıdaki ispanyol taraftarın şaşkınca el sallamaları üzerine, bir anda küfürlü bir tezahürat yapmışlardı. bunun üzerine alaves taraftarı ispanyollar dil farkından kaynaklı olarak kendilerine yönelik lehte tezahürat yapıldığını düşünmüşler ve ankaragüçlüleri alkışlamışlardı. bunun üzerine ankaragücü tribünlerinde gülüşmeler artmış ve bu yanlış anlamaya dayalı durum bir süre sürdürülmüştü. böylece "acıyı bal eylemekte" ustalaşmış ankaragücü taraftarı, felekten, yeni bir hayal kırıklığının üzüntüsünü bir nebze hafifleten, bir keyif anı daha çalmayı becermişti.
) 
