ilk basımı 2007 yılında olan duygu hatipoğlu ve m. berkay aydın'ın "bastır ankaragücü: kent, kimlik, endüstriyel futbol ve taraftarlık" kitabından;
1980-1981 sezonunda en büyük amaç birkaç yıldır hasreti çekilen 1. lige çıkmaktı. ancak kulüp sezon sonunda 2. sırada, sakaryaspor'un altında kalmış ve 1. lige çıkamamıştı. türkiye kupası mücadelesinde kademelerde sırasıyla düzcespor (2-0), muhafızgücü (1-0), konyaspor (5-2), orduspor (2-1, 0-0) ve 1980 türkiye kupası sahibi altay (1-0, 1-2) ile karşılaşan ankaragücü çeyrek finale çıktı. ancak takım çeyrek finale çıkana kadar, birinci lig mücadelesine odaklanmış takım için kupa pek de önemli görünmüyordu. kupa maçlarında meydana gelebilecek her türlü sıkıntı, 1. lig yolunda takımı yavaşlatabilir düşüncesiyle de kupa maçları pek önemsenmedi. hatta düzcespor maçında takımı tam kadro sahaya sürdüğü için teknik direktör coşkun süer'in işine son verilir, o maçta takımın iki as oyuncusu ihsan ve cüneyt kırmızı kart görürler, hasar büyüktür. teknik direktörlüğe yılmaz gökdel getirilir, ama işin rengi çeyrek finalde beşiktaş ile eşleşilmesiyle değişir. beşiktaş ile ilk maç takımın istanbul'da 2-0 yenilgisiyle sonuçlanır. ama futbolcular ve teknik direktör için artık takımın kupa hedefi vardır. beşiktaş maçında sakatlanan ihsan kavak, doktor ünsal söylemezoğlu tarafından sakat şekilde oynamaması konusunda defalarca uyarılmasına rağmen, ihsan bunu kabul etmez, "oynayacağım" der. ihsan'ın lakabı artık "deli"dir. dolmabahçe'deki yenilgiye rağmen ankaragücü ankara'daki maçta normal sürenin sonunda 2-0 galiptir. uzatmalarda irfan ertürk'ün golüyle 3-0 galip gelir ve yarı finale çıkmaya hak kazanır. yarı finalde fenerbahçe ile karşılaşan takım fenerbahçe'yi kendi evinde 0-1 yener ve ankara'da da 0-0 berabere kalarak kupadan eler. 29 nisan 1981 çarşamba günü oynanan bu rövanş maçını 23.524 seyirci izler. finalde boluspor ile karşılaşan takım ilk maçı ankara'da kendi taraftarının önünde oynadı ve bu maçı mehmet ve sadık'ın golleriyle 2-1 kazandı.
son maç bolu'da oynanacaktı. 13 mayıs 1981'de bolu'daki maçta da takım adeta kendi evinde, taraftarının önünde oynuyordu. "adil, hikmet, fuat, ihsan, haluk, nazmi, cüneyt, taner, irfan, mehmet, sadık 11'i ile sahaya çıktığında atılan konfetiler nedeniyle kapalı tribünün önü yamaçlarına kar yağmış dağ gibi bembeyaz olmuştu" bu maç için tüm ankara'nın bolu'ya aktığı, bolu'ya ilk araçlar vardığında konvoyun bir ucunun hâlâ ankara'da olduğu anlatılıyor. bolu fınali, küçük büyük herkesin hasretle andığı bir gün olarak hafızalara kazındı. o gün maç 0-0 berabere bitti. o maçta yıllarca ankaragücü taraftarlarının ve oyuncularının hafızalarından silinmeyecek tribünlere atlama görüntüleri oluştu. bu skorla ankaragücü, türkiye kupası şampiyonuydu. ankaragücü'nü türkiye kupası şampiyonu yapan finalin "son ayak" karşılaşmasında kadroda şu isimler yer alıyordu: adil eriç - hikmet hancıoğlu, ihsan kavak, fuat akyüz, haluk kargın -taner kalender, cüneyt memişoğlu, nazmi erdener - irfan ertürk, mehmet şahin, sadık aksöz.