bu maçta fenerbahçe forması giyen stephen appiah"ın anısı
stephen appiah
2006’daki 4-0’lık derbiden önce gördüğü kâbusu anlattı:“şampiyonluğu kaybettiğimiz sezon denizli maçından 3-4 hafta önce g.saray’la oynadık. o maçın gecesinde samandıra’da kimse uyumuyordu. gece 02.00’de bile daum, futbolcu arkadaşlar ve teknik kadro hâlâ ayaktaydı. büyük bir heyecan vardı. g.saray maçlarına herkes çok farklı bakıyordu. 02.30-03.00 gibi uyumuşum. ama enteresan bir kâbusla uyandım. şaşkına dönmüştüm, ter içindeydim.rüyamda g.saraylı futbolcular ve taraftarlar samandıra’yı basmıştı. hatta birçoğu savaş boyaları bile sürmüştü. en net hatırladığım hakan şükür ve mondragon’du. herkesin elinde kesici aletler var ama mondragon’un elinde otomatik büyük bir silah vardı. ben koridorda en dip tarafa kaçtım. herkesi doğraya doğraya geliyorlardı. her yer kan gölü olmuştu. daum ve teknik kadronun odalarını geçtim yere çömeldim ve beklemeye başladım. bu arada murat kuş, volkan ballı ve daum ile takım arkadaşlarımın çoğu yerde kanlar içinde yatıyordu. aklıma çocuklarım geldi. beni de öldürecekler diye büyük bir korku içine girdim. çömelip kafamı ellerimin arasına aldım. ‘belki beni görmezler’ diyordum ama herkesi biçip önüme geldiler. tam kafamın üstünde konuşuyorlardı. ‘bunu da keselim mi?’ diyorlardı. ’sağ kalan yok, bunu da öldürelim. tamamıyla temizlensinler’ diyorlardı.bir an haykırmak istedim, sesim çıkmadı. ‘ben de g.saraylıyım, ben de g.saraylıyım’ demeye çalıştım ama sesim çıkmadı. o anda uyanıverdim. saat sabah 04.30’u gösteriyordu. korkudan uyuyamadım. ama o rüyayı herkese anlattım. herkes çok güldü. benim doğamda korkuya yer yok ama bu hiç unutumadığım bir anı. o gün akşam maça gittik. o korkudan eser kalmamıştı. arkadaşlarım da çok iyi hazırlanmıştı. ilk golü ben attım. sonra 4 oldu. rüyamdaki o gecenin intikamını alınca huzura erdim.
