a.gücü'nü izmir'den geldiğim zamanlarda pek sevmezdim, ben de vanspor tribününe gireyim dedim.
oturdum saatliye, bolca çekirdek aldım, maçı takip ediyorum bir yandan, bir taraftan da "bu vanlılar neden maça gelmişler ki, böyle oturup bağırmadan maç mı izlenir?" diye düşünüyorum.
maç 0-0 devam ediyor, bir yandan saate bakıyorum, bir yandan da çekirdeğe. maç bitti bitecek, çekirdek de öyle.
maçta gol olmasın, a.gücü kazanamasın diye düşünüyorum, çekirdek kalmış 3 4 tane.
son çekirdeği çitledim, kabuğu yere attım, o anda a.gücü gol attı, dakika da 90.
o son çekirdeği yemeyecektim dedim kendi kendime...
dip not: o zamanlar hala çekirdeğe çiğdem diyordum tabii ki, tercüme ettim anlaşılsın diye o zamanki düşüncelerimi.