3.temmuz.1965 - 52 sene önce bugün, türk futbolunun "mehmetçik"i basri dirimlili, fenerbahçe'nin yıldızlar karması'nı 1-0 yendiği jübile maçı ile aktif futbolculuk yaşamını noktaladı. mithatpaşa (inönü) stadı'nda, hakkı çaktırma'nın yönettiği karşılaşmada fenerbahçe, hazım canıtez - ismail kurt (ismail alemdaroğlu), basri dirimlili (atilla)- şeref has, özer kanra (osman göktan), ali ihsan okçuoğlu - şükrü birand, can bartu "lazio", ziya şengül, lefter küçükandonyadis, aydın yelken; türkiye'deki yıldız futbolcuların oluşturduğu yıldızlar karması ise turgay şeren "galatasaray" (necdet inanç "feriköy") - candemir berkman "vefa", b.ahmet berman "vefa" - turgay aksüt "feriköy", naci erdem "galatasaray" (yılmaz şen "istanbulspor"), kadri aytaç "galatasaray" -yılmaz gökdel "galatasaray", suat mamat "beşiktaş", metin oktay, mahmut evren "altay", kosta kasapoğlu "istanbulspor" kadrolarıyla mücadele ettiler. sarı-lacivertlilerin golünü 85.dakikada aydın yelken attı.
fenerbahçe takımında lefter ve italya’dan gelen can bartu’nun da yer aldığı karşılaşma ile ilgili, 4 temmuz 1965 tarihli akşam gazetesinde yer alan islam çupi’nin yazısı aşağıda aktarılmıştır:
“bir adam kayboldu belediye ışıkları altında. bir adam futboldaki 20 yılını bir gecenin sıcaklığı içinde eritti. bir adam çeyrek asra yaklaşan futbol gayretini dün akşam 3-5 karanfilin süslediği bir yuvarlak yeşillikle tattı.
bu adam basri idi basri dirimlili.. bu adam saçını, kaşını, gözünü, burnunu, kaburgalarını hibe ettiği yeşillikten sadece birkaç omuz aldı; 30 dakikada.. (...............)
biz bu jübile maçına ağladık.. oynayanlar niçin oynuyor, bırakanlar niçin bıraktı diye ağladık. bir 43’ü yemiş lefter niçin öttürdüğü toplarla milleti ağlatsın dedik. bir turgay’ın ellerinden niçin mahrum olalım dedik. can niçin italyan çimenlerini kazıyıp dursun dedik.
topkapı müzesindeki şah ismail tahtına bakar gibi dikizledik bu maçın ilk devresine. neden bıraktılar, niçin oynuyorlar dedik. can daha birinci dakikada lefter’in alabildiğine klası ile uzandığı goldeki penaltıyı niye direklerin üzerinden avuta attı diyelim.
gerçek şu ki, insanın dün akşamki oyunu gördükten sonra şu ülkede futbol ayakkabısı almağa az değil, biraz değil, pek çok, çok, çok utanırdı.
ışıklar basri için ölmüştü ikinci devrede. bir seyirci leyla’sını arıyordu solbek yerinde... fakat basri son duşunu almış ve son limonunu yiyordu tribünde.. zaman ve maçlar devam edecek, basri’siz, lefter’siz, sonra da metin’siz, can’sız................”