bu haftaki lig maçları 17 – 18 nisan'da oynanması planlanmıştı. fakat almanya milli maçı sebebiyle 2 hafta sonraya ertelenip, 1 – 2 mayıs tarihlerinde oynanmış.
ilk gittiğim göztepe maçıydı. alsancak stadı o yıllarda topraktı. 1971 yılında düzenlenecek akdeniz olimpiyatları öncesi belki de göztepe'nin alsancak stadının toprak zemininde oynadığı son maçıydı. sonradan kasım ayı düzenlenecek akdeniz olimpiyatları öncesi bu zemin çimlendirildi. aynı zamanda atatürk stadı da açıldı.
bu maçta kapalı tribünde oturmuştum. üç maç vardı. ilk maçı tam hatırlamıyorum. ama üçüncü lig maçıydı sanırım. ikinci maç berabere biten altınordu zonguldakspor maçıydı. bu iki maçtan sonra sahaya göztepe inanılmaz bir havayla çıktı. adeta büyülü sihirli bir takımdı. haziran 1970'de fb yi 3-1 yenerek cumhurbaşkanlığı kupasını almış bir takımdan bahsediyoruz. aslında dördüncü büyük olarak nitelenmesi gereken bir kulüp. maçtan aklımda kalan pipo içen orta yaş üstü taraftarlar. bir de rahmetli gürsel aksel'e tribünden, kestane, kaynana, koca kaptan gibi seslenişler aklımda kalan. bir de toz duman arasında attığımız goller. maçı kazanmıştık. çok başka bir takımı izlemiştim. maça giderken 8 yaşımda olmama rağmen göztepe'liydim. göztepe'yi ilk defa canlı izlemiştim. sonraki yıllarda defalarca izlediğim göztepe takımları asla 1970-71 sezonundaki havayı ve ambiansı yakalayamadı. o takım, o stad o yıllar bambaşkaydı
