halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
1964-1965 mevsiminde avrupa kupalarında 3 temsilcimiz vardı. o güne gelinceye kadar bu kupalarda en fazla 2 takımla yer alıyorduk. şimdi ise 3 takımımız avrupa alanlarına çıkıyordu. şampiyon kulüplerde fenerbahçe, kupa galipleri'nde galatasaray, fuar şehirler turnuvasında da izmir'den göztepe, ülkemizi temsil ediyordu. göztepe, bu ilk avrupa kupası deneyiminde romen petrolul'e karşı başarılı olamadı. fenerbahçe de hollanda'nın dws takımı önünde varlık gösteremedi. kala kala galatasaray kalmıştı ayakta. sarı-kırmızılıların rakibi demokratik (doğu) almanya'nın magdeburg takımıydı. ben magdeburg'a birkaç gün önce gitmiş, alman takımını lig maçında izlemiştim. maçtan bir gün önce de galatasaray'ın o günkü antrenörü coşkun özarı, magdeburg takımını lig maçında seyreden biz birkaç türk gazetecisini topladı. futbolcularının önünde, "arkadaşlar", dedi, "magdeburg takımını seyrettiniz. şimdi lütfen hepiniz görüşlerinizi söyleyin. bizim çocuklara yararı olur."
hepimiz gözlemlerimizi özetledik. ben, sözlerimi bitirirken, "bir noktayı eklemek istiyorum," dedim, "magdeburg kalecisini yerden gelen toplarda pek güvenli görmedim. hani fırsat düştükçe yerden şut atmakla şans yaratmamız mümkün sanıyorum."
maç 1-1 bitti. galatasaray için, rakip saha da alınan başarılı bir sonuçtu. golü turan atmıştı. yerden bir şutla... maç dönüsü turan'ın sözleri hiç aklımdan çıkmaz: "top ayağıma geldiğinde, senin lafını hatırladım. 8u kaleciye yerden çekeyim şutu, dedim. çektim ve gol oldu."