ilk kez 1955-1956 sezonunda düzenlenen şampiyon kulüpler kupası'nın ilk final maçı.
ispanya'nın hala en güçlü takımlarından biri olan real madrid ile fransız stade de reims karşı karşıya gelmişlerdi.
paris'te, parc des princes stadında oynanan maçın daha 10. dakikasında 2 farklı üstünlüğü yakalayan stade de reims üstünlüğünü ancak 20 dakika koruyabilir. real madrid, 14 ve 30. dakikalarda attığı gollerle skoru 2-2 yapar. maçın ikinci yarısında tekrar öne geçen stade de reims'in golünden 5 dakika sonra real madrid bir kere daha beraberliği yakalar. 79. dakikada real madrid bir gol daha bulur ve maçı 4-3 kazanarak şampiyon kulüpler kupasının ilk sahibi olmuştur.
real madrid şampiyon kulüpler kupasında fırtına gibi esmiş ve bu kupayı üst üste 5 kere müzesine götürmüştür.
ilk avrupa kupası’na katılacak takımlar l’equipe dergisi editörü gabriel hanot ve arkadaşları tarafından 1955 şubat’ında seçilmişti.o zamanlar kupa şu an olduğu gibi elitist bir organizasyon değildi ve davetler alman essen, ingiliz chelsea, italyan milan ile birlikte ispanyol real madrid takımlarına gitmişti. bu takımlar arasında sadece milan bir önceki sene şampiyon olmuştu, fakat hanot’un elinde bir kristal küre vardı da geleceği mi gördü bilinmez; çünkü davet alan tüm takımlar sezonu kendi liglerinde şampiyon bitirdiler.
10 ekim 2008'de madrid'de santiago bernabeu turuna katıldım. 15 euro ödeyerek katıldığım bu turda tüm stadı kat kat dolaşabiliyorsunuz. şeref tribününe, yedek kulübelerine, soyunma odasına, basın toplantısı odasına, müzeye ve real madrid shop'una gidebiliyorsunuz...
benim en çok ilgimi elbette tribünler ve müze çekti. müzede o kadar çok materyal var ki dolaş dolaş bitmiyor... ama müzede en çok önem verilen koleksiyon real madrid'in şampiyon kulüpler kupası / şampiyonlar ligi'ni kazandığı kupaların sergilendiği bölüm...
benim gibi birçok şeyin koleksiyonu olan insanlar için gerçekten görülmeye değer bir kısım bu. çünkü her kazandıkları aşk/şl kupası için bir camlı bölme yapmışlar. bu camlı bölmenin sağ üstünde kaçıncı kupa olduğu, tarihi ve finalin oynandığı yer yazıyor... bu yazının hemen altında bir televizyonda final maçı ve o sezonki aşk/şl kupa maçları dönüyor... solunda büyük bir takım fotoğrafı ve en altta da yine büyük bir kupalı takım fotoğrafı yer alıyor...
asıl ilginç olan ise camlı bölmenin tam ortasında yer alan final maçına dair materyallerin sergilendiği alan... bu alanda ufak maç fotoları, rakip takım ve real madrid'in o gün giydiği forma, maç bileti, alınan madalya, maçın topu, futbolculardan birinin kramponu, gazete küpürü, rakip takım flaması varsa alınan şilt ödül vs yer alıyor... haliyle inanılmaz şeyler bunlar... çünkü o yıllardaki topu, kramponu vs vs görmek nefis bir duygu...
bu maçtaki stad de reims'in forması beyaz ve ipli v yakalı. formada hiçbir arma yok. real madrid'in forması ise tek beyaz renk. bu alanda bulunan forma imzalı. sanırım o gün oynayan futbolculardan birinin imzası var üstünde... gerçi o günkü formaları sakın bugünkü formalar gibi düşünmeyin çünkü bugünkü formalardan çok o günkü formalar switshirt gibi. çok kalın görünüyorlar...
kupa 1 de şampiyonluğa ulaşan en genç teknik adam unvanı, 1956’da real madrid’i çalıştıran jose villalonga’ya ait. villalonga, bu mutluluğu yaşarken 36 yaşından 185 gün almıştı.en yaşlı teknik direktör için bkz: http://www.macanilari.com...id=199219935025&aid=17938
futbol berabere bitebilen ender sporlardan biri... finaller hariç! bu yüzden bütün finaller heyecanlıdır ama bazıları daha heyecanlı...
#15 real madrid: 4 stade de reims: 3 13 haziran 1956
paris'te parc des princes stadı'nda tarih yazılıyor ve avrupa şampiyon kulüpler kupası'nın ilk şampiyonu belli oluyor. bir tarafta di stefano'lu real madrid, diğer tarafta raymond kopa'lı stade de reims. 6. dakikada michel leblond'un golüyle öne geçiyor fransızlar. seyircinin de desteğiyle 10'da jean templin farkı ikiye çıkarıyor. 14. dakikada barcelona'nın elinden kaçırılan arjantin asıllı di stefano, real madrid'i harekete geçiriyor. 30'da hector rial eşitliği buluyor. ilerleyen yıllarda fransa milli takımı'nı avrupa şampiyonu yapan michel hidalgo, reims'i 62'de yine galip duruma geçiriyor. 67'de manuel marquitos ve 79'da rial, real madrid'e beş yıl bırakmayacağı avrupa şampiyonluğunu getiriyor.
ilk kez 1955-56 sezonunda düzenlenen şampiyon kulüpler kupası, bir sonraki sezon olan 1956-57 sezonundan itibaren "şampiyonlar kupası" adı ile düzenlenmiştir. ama türkiye'de bu isim neredeyse hiç kullanılmamış ve kupanın adı 90larda şampiyonlar ligi olarak değiştirilmesine kadar hep "şampiyon kulüpler kupası" olarak anılmıştır...
real madrid: juanito alonso, marquitos, lesmes, atienza, hector rial, zarraga, marsal, miguel munoz, di stefano, joseito, gento
teknik direktör: jose villalonga (ispanya)
reims: rene-jean jacquet, raoul giraudo, simon zimny, robert jonquet, michel hidalgo, robert siatka, michel leblond, leon glovacki, raymond kopa, rene bliard, jean templin
teknik direktör: albert batteux (fransa)
gol: dk. 6 michel leblond (0-1) dk. 10 jean templin (0-2) dk. 14 di stefano (1-2) dk. 30 hector rial (2-2) dk. 62 michel hidalgo (2-3) dk. 67 marquitos (3-3) dk. 79 hector rial (4-3)
reims karşısında 2-0 mağlûbiyetten di stefano'nun golleri ile 4-3 galip duruma geçen "beyaz şimşekler" fransız seyircisini mateme boğmuştu
bir taht sahibini bekliyordu. 13 haziran 1956 akşamı paris’te parc de prince stadında avrupa şampiyon kulüpler turnuasının ilk finali oynanıyor ve spor tarihinin sahifelerine yeni yerleşmiş bir taht sahibini bekliyordu.
final maçı başlayıp 10 dakika olmuştu. 40 bin parisli böyle muhteşem bir geceyi görebilmiş olmaktan mutluluk duyuyorlardı. nasıl mutlu olmasınlar ki, turnuvada fransa temsilcisi olan reims, 6 ncı dakikada sağ haf leblond’un, 10 uncu dakikada solaçık tremplin’in attıkları gollerle 2-0 galip durumda idi. tremplin'in golünden bir dakika sonra fransanın muhteşem hopa’sı nefis bir şüt daha yapıştırmış ve bunu real madrid kalecisi alonso ancak parmak uçlarıyla yetişip kornere çıkartmıştı.
bir taht sahibini bekliyordu pare de prince'de, ve bu sahip belli ki reims olacaktı. 40 bin parisli coşmuştu. ama onların henüz bilmedikleri birşey vardı. gerçek kral, her yerde «hazır ve nâzır» kral henüz etrafına ışık saçmaca başlamamıştı. hızlı, sür'atli, gollü başlayan oyunun üçüncü golü 14 üncü dakikada oldu. relms’in üçüncü golü beklenirken di stefano skor tabellisini 2-1 yapıvermişti. ilk yarım saat dolarken de rial'in önüne uzattığı bir top, rial'in ayağından fakat di stefano'nun.
eseri olarak reims kalesine giriyordu. ikinci devrede fransızlar üçüncü gollerini de atacaklar, fakat di stefano biri gene rial’in diğeri marquitos'un iyi kullandıkları iki pasla real’in gollerini dörtleyecekti.
paris’te fransa temsilcisi 2 fark yaptıktan sonra final maçını veriyordu. ama maçın başında sevinçten çılgına dönen fransa seyircisi maçtan sonra finali kaybettiklerine üzülmek şöyle dursun real madrid'e ve di stefano'ya iyi dayandıklarını düşünüyorlardı.
taht sahibini bulmuştu. beş yıl bu sahipten memnun uslu uslu oturacaktı.
1955 - 56 sezonunda yapılan ilk avrupa şampiyon kulüpler turnuvasının dikkati çeken bir özelliği vardı: 16 takım katılmıştı, 16 memleketten... fakat bunların hepsi o memleketlesin şampiyonları değildi. şampiyon olmayanlar «temsilci» idiler.
eleme turlarında ilgi çekici neticeler alınmıştı: milan, kendi sahasında saar takımı saarbrück’a 4-3 yenilivermişti. ( http://www.macanilari.com....1.FC-195519565022--.html) şöhretli milan ve italyan futbolu için tehlike çanıydı bu... fakat saar'da milan maçı kolayca ve 4 -1 aldı.
turnuvanın ilk yılı sporu, bambaşka tipte bir zaferine sahne olmuştu. yugoslavyanın partizan takımı, lizbonda sportingle 3 - 3 berabere kaldıktan sonra belgrad'da rakibini 5-2 yenmiş ve çeyrek finale kalmıştı. diğer taraftan, real madrid de isviçre'nin servette'ini 2-0, 5-0 yeniyor ve çeyrek finale kalıyordu. kıyamet, bu iki çeyrek finalist birbirlerine düşünce koptu. çünkü, yugoslavya ve ispanya tam yirmi yıldır birbirleriyle diplomatik ilişkilerini kesmişlerdi. şimdi ne olacaktı? her iki memleketin spor otoriteleri, kendi memleketlerinin siyasi otoritelerini ikna için harekete geçtiler. ve futbol, zaferi kazandı. bir noel gecesi, bernabeu stadında yugoslavlar sahaya çıktılar. maçı real madrid 4-0 aldı. misafirler, gerçek bir misafir gibi karşılanmışlardı madrid’de... ( http://www.macanilari.com...lgrad-195519565004--.html) kısa bir süre sonra partizan stadında da misafirler - yâni yakın geleceğin kralları - krallara yakışır bir ilgi ile karşılandılar. karlı ve soğuk bir havada oynanan maçı real gene kazandı (3-0). ( http://www.macanilari.com...adrid-195519565007--.html)
Eleme maçlarında az daha sürpriz bir yenilgiye uğrayacakken kendini kurtaran milan, çeyrek final maçında avusturya’nın rapid’i ile 1-1 berabere kalıp, sonra san siro'da liedholm - schiaffino -ricagni üçlüsü ile 7 gol birden çekiverdi.
dömifinalistler real, reims, milan ve sessiz sedasız oralara kadar sokulmuş olan iskoçya’lı hibemlan’dı.
real ve reims finali oynadılar. böylece taht sahibini bulmuştu. ve, harb sonrasının muhteşem futbol çağı başladı: alfredo ile avrupa kupasının aşk izdivacıyla başlayan altın çağ...
