ilk basımı 2009 yılında olan mehmet yılmaz'ın "samsunspor: kırmızı beyaz siyah" kitabından;
mehmet yılmaz'ın "kimseye benzemez sen bambaşkasın" başlıklı celil sağır röportajından;
- çok genç yaşta, üstelik bir anadolu takımındayken milli takımda oynadınız. ama 1998'de ilginç bir olaydan sonra milli takım kapıları kapandı size.
bir kere milli formayı giymek tarifsiz bir his; büyük bir onur. izlanda ümit milli maçında son dakikada attığım golle 3-2 kazandığımız maçtaki mutluluğumu unutamam mesela. bana güvenip milli takıma çağıran mustafa denizli hocamdır. rusya ile deplasmanda bir hazırlık maçı oynayacaktık. vural ile ben aday kadroya çağırıldık. normalde uçakla gidecektik istanbul'a. ama yağmur nedeniyle uçuş iptal olunca otobüse bindik. denizli tam kadroyu çağırmamıştı maça. hazırlık maçı olduğu için daha çok anadolu'daki topçuları görmek istiyordu. o hafta içeride oynadığımız bir maçı kaybettik; moralimiz de çok bozuktu. neyse otobüse bindik yola çıktık. kavak'a varmadan kendi kendine gelişti konuşma. ya şimdi ta rusya'ya gideceğiz, bir hafta samsun'dan ayrı kalacağız. zaten resmi maça öbürlerini çağıracaklar, samsun'u nasıl bırakacağız şimdi diye konuşurken "hadi inelim," dedim. vural da "tamam," dedi; indik otobüsten. sonra tff bize beş maç ceza verdi. ertesi sezonun ilk beş haftası oynayamadık vural'la ve samsunspor o beş maçı da kaybetti.
- milli takımda oynamak nasıl bir duygu?
tarif edilemez. inanılmaz bir gurur. ben çok genç yaşta a milli oldum; gerçekten inanılmaz bir duygu. kadıköyspor'da oynarken çağrıldım genç milli takıma. hatta soruyorlardı "bu istanbul kadıköy mü?" diye.
