ilk basımı 1996 yılında olan cem atabeyoğlu'nun "istanbulspor kulübü" kitabından;
1971-72 sezonunda istanbulspor futbol takımı bu zorşartlar altında türkiye 1.ligi'ne katılmıştı ligde yine 16 takım vardı.
geçen sezonun başarılı takımı sezon öncesinde bursa'da spor-toto turnuvasında şampiyon olmuştu. takımda rayına oturmuş gibi gözüküyordu. sezonun ilk beş maçında 6 puan toplayan istanbulspor iyide bir başlangıç yapmıştı. ancak ezeli rakip vefa ile oynanan maçtan sonra korkulu anlar oldu ve düşüş başladı.
antrenör basri dirimlili görevinden ayrıldı, yerine getirilen şeref görkey de takıma yeni bir güç veremedi. bu arada oynalınan sekiz maçta istanbulspor yediği son dakika golleri ile ancak iki puan alabildi, ve kritik bölgeye düştü.
istanbulspor, fenerbahçe ile mete -alpaslan, türker, tayfun, yalçın -mehmet - k. ahmet, dimitri - ali, müjdat ve cemil onbiri ile oynadığı maçta 0-0 berabere kaldı. arkasından eskişehir'de eskişehirspor'u ali'nin golü ile 1-0 ve istanbul'da giresunspor'u, müjdat, k. ahmet ve cemil'in golleri ile 3-0 yenerek ümitlendi. samsun ve galatasaray maçlarını 1-0 şanssız şekilde kaybedince, boluspor ile bolu'da kader maçı oynamak zorunda kaldı.
santrahaf oynayan ve daha sonra beşiktaş'a transfer olan tayfun kalkavan'ın samsun deplasmanından önce gösterdiği fedakârlık ise özellikle övgüye değerdi. dönemin yönetim kurulu üyesi dr.alaaddin yavaşça, sakat olan tayfun'u muayene etmiş ve "bu çocuk bu maçta oynayamaz" demişti. buna rağmen tayfun etrafındakilere "mutlaka oynamam lazım, sonucu ne olursa olsun katlanacağım" demiş ve takım arkadaşlarını bu zorlu mücadelede yalnız bırakmamıştı. ama tayfun'un bu fedakârlığı istanbulspor'un samsun'dan puanla dönmesine yetmedi. bunun üzerine gözler bolu'da oynanacak maça çevriliyordu. boluspor maçı istanbulspor için son bir ümitti boluspor da ligde pek parlak durumda değildi ve maçtan mutlaka puanla ayrılmayı hedefliyordu.
boluspor maçına istanbulspor mete - alpaslan türker tayfun, yalçın - mehmet, kasapoglu, dimitri -müjdat' cemil, gaffar onbıri ile çıkıyordu. boluspor'un lehine 2-0 sonuçlanan bu maç, istanbulspor'u 2. lig'e düşürürken boluspor için bir hayat öpücüğü olmuştu maçın 18. dakikasında bolu'dan rıdvan'ın topunu elle kesen, istanbulspor'un milli takım'a kadar yükselmiş, 40 metreden attığı kafa golüyle neredeyse guinness rekorlar kitabı'na girebilecek oyuncusu türker'in büyük bir talihsizlik sonucu neden olduğu penaltıyı yine eski bir istanbulspor'lu olan soner gole çeviriyor ve böylece yeni takımını 1-0 öne geçiriyordu.
oynadığı 30 maçın 15'ini kaybeden, 9'unda berabere kalan ve ancak 6'sını kazanabilen takım, attığı 22 gole karşı kalesinde 35 gol görmüştü. ve toplayabildiği 21 puanla ancak on beşinci olmuş, on altıncı sıradaki karşıyaka ile birlikte türkiye 2-ligi'ne yuvarlanmıştı. o sezon oynanan samsun ve boluspor maçları son derece önemliydi. antrenör güngör tetik ve bahattin baydar, takımın kümede kalmasının adeta bu maçlardan alacağı sonuçlara bağlı olduğunu çok iyi biliyorlardı. daha sonra defansın hatası sonucu boluspor'lu ahmet topu kapıyor ve 31. dakikada onun pası ile pozisyona giren cengiz durumu 2-0 yapıyordu. bu goller daha sonra istanbulspor'un yaşayacağı büyük çöküşün ilk habercileriydi. o gün bolu'da küme düşen ve ertesi hafta adanaspor'la oynadığı formalite maçını da 2-0 kaybeden istanbulspor mazisindeki şerefli günleri, baarıları uzunca bir müddet özleyecek ve arayacaktı.
