eray özer'in piknikte dömivole kitabında yer alan "almanya... (benim için) pek tatlı vatan" yazısından;
bu yazı, bir dünya kupası finali izlediğine hala inanamayan 28 yaşındak genç bir spor yazarının almanya'da -kimileri için acı ama bu genç bünye için tatlı vatanda- geçen günlerin bir özeti...
akşam gazetesi'nden deniz gökçe, zaman gazetesi'nden ahmet çakır, cumhuriyet gazetesi'nden fikret doğan ve ben, salaş bir bavyera restorantına gidiyoruz. aynı esnada arjantin-meksika maçı oynanıyor. almanlar bu maçın galibiyle çeyrek finalde eşleşecekleri için meksika kazansın istiyorlar. içeride herkes meksikalı. masamıza iki ingiliz oturuyor, almanlarla atışmaya başlıyorlar. iki ingiliz, 30 almana bedel... bastırıyorlar almanları... biz de ingilizler azınlık diye onlara destek veriyoruz. ingilizler sadece almanlar sinirlensin diye "arjantin" diye bağırıyor, bir yandan da bizi dürtüyorlar: "bu anı doyasıya yaşayın. ömrünüz boyunca bir daha 'arjantin' diye bağıran iniliz göremezsiniz."
gecenin bombası, 1966 dünya kupası'yla ilgili bir hikaye anlatan ahmet abiyi, sarhoş ingilizin yanlış anlayarak o kupada forma giymiş bir futbolcu sanması... bozuntuya vermiyoruz, ingilizler ahmet abiye tarihlerinde kazandıkları tek dünya kupası'nda oynadı sandıkları için ilah muamelesi yapıyorlar. ama bu da onların ayıbı canım... sen tek kazandığın kupada türkiye'nin olmadığını bilmiyorsan suç bizde mi?
maxi rodriguez bu maçta sol ayağıyla mükemmel bi gol atmıştı ve takımını çeyrek finale çıkarmıştı.gazetecinin biri ona gol nasıl attın anlatırmısın dediğinde "sol ayağımı sadece otobüse binmek için kullanıyorum vurdum gol oldu" die cevap vermişti
tarih: 24 haziran 2006 cumartesi, leipzig / zentral stadyumu hakemler: massimo busacca (isviçre), francesco buragina (isviçre), matthias arnet (isviçre)
arjantin: roberto abbondanzieri, lionel scaloni, roberto ayala, gabriel heinze, juan pablo sorin (kaptan), maxi rodriguez, javier mascherano, esteban cambiasso (pablo aimar 76), juan roman riquelme, javier saviola (lionel messi 84), hernan crespo (carlos tevez 76). teknik direktör: jose pekerman (arjantin)
meksika: oswaldo sanchez, mario mendez, jose antonio castro, ricardo osorio, carlos salcido, rafael marquez (kaptan), andres guardado (gonzalo pineda 67), pavel pardo (gerardo torrado 38), jared borgetti, ramon morales (antonio naelson 'zinha' 74), jose francisco fonseca. teknik direktör: ricardo la volpe (arjantin)
yardımcı hakemler: francesco buragina (sui), matthias arnet (sui)
argentina: roberto abbondanzieri (gk), roberto ayala, juan sorin (c), esteban cambiasso (dk. 76 pablo aimar), gabriel heinze, javier saviola (dk. 84 lionel messi), javier mascherano, hernan crespo (dk. 75 carlos tevez), juan riquelme, lionel scaloni, maxi rodriguez
yedekler: leonardo franco (gk), oscar ustari (gk), fabricio coloccini, rodrigo palacio, gabriel milito, leandro cufre, julio cruz, nicolas burdisso, luis gonzalez
teknik direktör: jose pekerman (arg)
mexico: oswaldo sanchez (gk), carlos salcido, rafael marquez (c), ricardo osorio, pavel pardo (dk. 38 gerardo torrado), jared borgetti, ramon morales (dk. 74 zinha), jose castro, mario mendez, jose fonseca, andres guardado (dk. 66 gonzalo pineda)
yedekler: jose corona (gk), guillermo ochoa (gk), claudio suarez, guillermo franco, omar bravo, rafael garcia, jesus arellano, francisco rodriguez, luis perez
sarı kartlar: gabriel heinze (arg) 45'+1, rafael marquez (mex) 70', jose castro (mex) 82', juan sorin (arg) 112', gerardo torrado (mex) 118', jose fonseca (mex) 119'
dünya gözüyle 2006 dünya kupası uğur vardan | sokrates, mayıs 2015
bir yanda sevda, öte yanda korku. dennis bergkamp, lars von trier gibi isimleri de barındıran ‘uçaktan korkanlar derneği’ üyesi biri olarak 2006 dünya kupası’na ‘yerden’ gitmenin bir yolunu bulmalıydım. 21 haziran sabahı 07.00’de esenler otogarı’ndan atladım otobüse, yunanistan, deniz yoluyla italya, ardından avusturya derken yaklaşık 43 saatte ya da başka bir söylenişle gece 01.30 suları münih’e vardım. birlikte otel ararken aramızdaki samimiyet dozajının arttığı alman şoför günter, “saat oldu 02.30-03.00, günün ışımasına ne kaldı? ben zaten sabaha kadar çalışacağım, gel bende kal, otele para kaptırma” dedi. sabah da onun rehberliğinde ‘akreditasyon
merkezi’nin yolunu tuttum. meğer merkez allianz arena’nm yanıymış. en güzel hizmeti veren hızlı tren’le leipzig’deki arjantin - meksika mücadelesi için yola koyuldum.
dört saatlik bir yolculuğun ardından ‘doğu almanya’ topraklarına ayakbastım. şehirde küçük bir tur, stat çevresinde biraz meksikalı taraftarların yanında geçirilen zaman ama daha çok arjantinlililerle hasbihal derken basın merkezinin yolunu tuttum. içeri adım atar atmaz göz göze geldiğim jose luis chilavert’in ardından valderrama, batistuta gibi güney amerikalı büyük futbol figürlerinin kendi ülke gazetecileriyle ayaküstü söyleşilerine tanık oldum. peşi sıra stada yollandım. che’nin vatandaşlarıyla zapata’nın torunları arasındaki mücadele bir hayli zevkliydi, meksika marquez’le öne geçti, crespo’nun beraberlik sayısıyla mücadele uzatmaya taşındı. 97’de maxi rodriguez’in jeneriklik golüyle de arjantin çeyrek final biletini aldı. leipzig zentral’de oynanan bu maç ‘seyircilik kariyerim’deki ilk dünya kupası mücadelesiydi. ayrıca hâlihazırda lionel messi’yi (84’te saviola’nın yerine oyuna dâhil olmuştu) çıplak gözle izlediğim tek randevuydu. turnuvayı dört maçla kapadım ve 10 gün sonra türkiye’nin yolunu tuttum. bu kez aynı güzergâhı tersten kat ederek... değdi mi, değdi elbette. o gün bugün hep söylerim, dünyadaki tüm futbol organizasyonlarını almanlar yapsın.
