memleketimin takimiyla oynadigimiz mac. dedemler bizi kayseri'den bizi ziyaete gelmislerdi ve haftasonu bu maca gitmeyi planlamistik. dedemle babam erciyesí tuttuklari halde kombineden dolayi genclerbirligi tarafina geldiler. macin 27. dakikasinda dedemin cok begendigi cenk işlerín goluyle baya uzulmustum. dedem de icten ice seviniyor ve bana bakip surekli gulumsuyordu. ta ki 52. dakikaya kadar. ıste o dakikada draman hatirladiyim kadariyla uzak mesafeden orta acmak isterken kaleye gonderdigi topla durumu 1-1 yapti. ben de o dakikadan itibaren bir yandan dedemle alay ederken diger yandan da 2 ne zaman gelir diye dusunuyordum. dakika 85 olunca artik ben heyecandan yerimde duramiyor ve ordan oraya gidip duruyordum. bu yaklasik 3 dakika devam etti. o anda korktugum oldu ve erciyes malesef 2 yi atti. moralim 0 i da gecip -lere inmisti ve ben kahroluyordum. mac da malesef ole bitti ve ben yol boyunca dedemin alaylarina masur kaldim :(((