maç hafta içi oynanmıştı sanırım çarşamba günüydü.lisedeydim ve bi arkadaşla okulu asıp maça gitmiştik.yanlış hatırlamıyorsam maç 1-1 den 2-1 sonrada 3-1 olmuştu.gecekondunun maratona yakın kısmının üste yakın bir yerinde seyrediyorduk maçı 1. gol olduğunda yanımdaki arkadaş üstüme atladı ikimizde yuvarlandık, 2. gol olduğunda sevinçten yanımdaki arkadaşla bu sefer aşağı doğru atladık ve sanırım 3 - 5 sıra aşağı doğru yuvarlandık ve 3. gol geldiğinde bizle beraber birçok kişi sevinçten aşağı doğru atladık ve yaklaşık birbirine bağlı yanına doğru 30 40 kişilik bir sıra telörgüye kadar domino taşı gibi yıkıldı , hertarafımız morardı ezildi :d ama kimin umrumda kupa alıyoruz kimse kimseye kızmıyor aksine ayağa kalkan tanımadığı etmediği yanındakine sarılıyor ,sanki kırk yıllık arakadaşı ,abisi kardeşi gibi.sonra ayağa kalktık benim arkadaş yok, seslendimsağa baktım sola baktım adam yok :) yaklaşık 2,3 dk sonra ömrüm boyunca gözümün önünden gitmeyecek o görüntüyü gördüm.arkadaş en alttan aralardan yukarı doğru gelmeye çalışıyor kıravat bir tarafta ,ceket yırtılmış, gömlek yırtılmış kafa göz çizilmiş sanırsınız dayak yemiş. sonra yanıma geldi a..... k.... telörgüye kadar yuvarlandım dedi :d
maç bitti staddaki kutlamalar bitti , çıktık komple tandoğandaki tesislere gittik.futbolcuları karşıladık . ayı sinan öpülmekten sarılanlardan erkekliğini kaybedecekti nerdeyse , zalad boydan kurtarıyodu öpemiyorduk :) sonra burdaki tezahuratlar kutlamalardan sonra sıra serhata gelmişti , serhat ve diğerini hatırlamadığım bir futbolcumuz gs ile anlaşmak üzereymiş , istanbul forması sana yakışmaz , imzayı atmadan gitmeyiz diye tesisi terketmedik en son yukardan camdan sözleşmeyi salladı adamın biri , bizde çıktık dışarı.peşine ankara turumuz başladı polis eşiliğinde sıhiye köprüsüne kadar tezahuratlarla yürüdük.sıhiyede polis daldı bize dağıtmak için , herkes sağa sola dağıldı ama kimse biyere gitmedi , köprünün altında geri toplanmamız 5 dk yı bulmadı , sonra bidaha müdahale birdaha toplandık , birdaha müdahale , tekrar toplandık.polis başedemeyeceğini anlayınca sağımızda ve solumuzda iki sıra aralıksız dizildiler ve hep beraber başladık kızılaya doğru yürümeye , o gün polislerle beraber tunalıya kadar çıktık ara sokakları caddeleri her yeri ankaragücü sesleriyle inlettik.binalardan camlardan herkes bizi alkışladı ,tunalıda binanın üstünden biri hareket çekti binaya saldırdık polis kurtardı , binayı basacaktık yoksa :) sonuç olarak aldığımız kupanın sevinci ile unutulmaz bir gün yaşadık ve o gün bu gündürde öyle bir gün yaşayamadık.aldığımız son kupada buydu malesef.
