1960'lı yılların unutulmaz futbolcularından yolsuporlu mehmet erkin namıdeğer küçük mehmet'in anısı;
"sivas karagücü ve trabzon idmanocağı'nı yenerek türkiye amatör kulüpler şampiyonu olup, türkiye kupası elemelerine katılmayı hakettik. rakiplerimiz milli lig takımlarıydı. ilk maçımızı samsun'da şekerspor ile yaptık. maçı 1-0 kazanıp şekerspor'u eledik. ikinci rakibimiz hacettepespor'du, deplasmanda 1-0 kazandık ve eledik. üçüncü rakibimiz ise izmir'in güçlü ekibi izmirspor'du. alsancak stadyumu'nda mükemmel bir oyun ortaya koyarak raket rıdvan'ın golüyle bu rakibimizi de safdışı ettik."
"kuralar çekildi rakibimiz rüyalarımın takımı milli lig şampiyonu beşiktaş'tı. ilk maçımızı samsun'da oynayacaktık. maç günü eski stadyum gelin gibi süslenmişti. stat tıklım tıklım dolu, bir o kadar seyirci dışarıda kalmış, tepelerde bile yer yoktu. takımımız sahaya, aralarında benimde olduğum, eşref, cevdet, namık kemal, gozgoz yılmaz, gencer, yüksel ozan, necdet, parmaksız ismet, b. mehmet ve ziya kadrosuyla çıktık.maçı güven'in attığı golle 1-0 kaybettik."
"maçın rövanşı istanbul'da dolmabahçe stadyumu'ndaydı. ilk kez istanbul'a gidiyordum. istanbul'a vapurla gittik. yolculuğumuz 2 gün sürdü. istanbul'da cemperlitata pier loti isimli bir otele yerleştik. bir amatör takım türkiye kupasında mücadele etmesi herkesin ilgisini çekiyordu. (buraya kadar nasıl geldiler. bir amatör kulübü beşiktaş niye farklı yenememiş. nasıl takım bunlar) dedikoduları kulaktan kulaga yayılmıştı. bize en büyük ilgiyi ise gazeteciler gösteriyordu."
"birçok gazeteci otele ropörtaj yapmak için akın etti.o zamanın meşhur yazarlarından islam çupi takım kaptanımız gozgoz yılmaz ile ropörtaj yaptı. roportajında,(takımda ilk kez istanbul'a gelen futbolcu varmı) diye sormuş, o da beni gösterdi. filaşlar patladı ve ertesi gün gazetelerde, birazda gırgır geçerek (yolsporlular istanbul'a ilk kez gelen küçük mehmet'i kaybolmasın diye beline ip bağlayarak istanbul'u gezdirmişler) diyerek manşet attılar."
"hayatımızda hiç gece maçı oynamamıştık. maç gece oynanacaktı. hazırlık olsun diye feriköy ile hazırlık maçı oynadık. karşılaşma 1-1 bitti. ertesi gün yine manşetlerdeyim. bu kez (istanbul'a ilk kez gelen küçük mehmet yine ilk kez gece maçı oynadı. küçük mehmet futbol oynayacağına stadyumun işiklarını seyretti) diye manşet zattılar. bu alaycı tavırlar hem beni hemde takım arkadaşlarımı hırslandırdı. maçın oynanacağı günün sabahına kadar gözüme uyku girmedi."
"maç saati geldi, sahaya bir çıktık bir uğultu, bir uğultu şaşırdık, tir tir titriyorduk. stadyum adeta yıkılıyordu. maçın hakemi sebahattin ladikli. beşiktaş bizi 15 dakika abluka altına aldı. sağlı sollu ataklar ve küçük ahmet'in golüyle durum 1-0 oldu. golden sonra üzerimizdeki korkuyu attık ve dengeyi sağladık. ilk yarı 1-0 bitti. ikinci yarıda bu kez biz esmeye başladık. beşiktaş'ı sahasına hapsettik. golü attım ve durum 1-1 oldu."
"stadyumda büyük bir sessizlik çöktü. biz seviniyoruz, hakem ısrarla orta sahaya gidin diyor. sevinmemize izin vermiyor. oysa beşiktaşlılar sevinçlerini tiribüne kadar giderek kutlamışlardı. niyeti kötü olduğu ortada. kaptanımız gozgoz yılmaz dayanamıdı ve hakeme (hocam bizi zaten buradan galip çıkarmayacaksın. bari bırakta attığımız golün sevincini yaşayalım) diyerek sitemde bulundu. karşılaşmanın ilerleyen dakikalarda beşiktaş bir gol daha attı ve maç 2-1 bitti. kupaya veda ettik.
"ertesi gün gazete manşetleri (istanbul'a ilk kez gelen küçük mehmet, beşiktaş'a gol attı) diye çıktı. sonuç olarak, amatörde oynayan yolspor'u türkiye kupası'da yarı finale kadar yükselterek tarihe geçtik. bu gururu hala yaşıyor ve zaman zaman arkadaşlarımızla biraraya gelerek o anıları tazeliyoruz. eğer biraz tecrübemiz olsaydı, ilk maçımızı istanbul'da 1-0 kaybedip, samsun'da bu skorla karşılaşsaydık, inanıyorumki beşiktaş'ı da eler final oynayıp, belkide kupayı samsun'a getirirdik."
