1944 yazı alipaşa semtinde hiç de mutsuz ve umutsuz geçmedi. ihtiyarlar da, mırnavlar da, 1942-44 arasında, iki yıl süren birinci küme maceramızla ilgili sayısız anı biriktirmişti. birinci kümeden düşmemiz önemli değildi, iki yıl boyunca kartallı, cimbomlu, kanaryalı birinci kümede mücadele etmemiz önemliydi.
1944-45 mevsimi yazında federasyon istanbul ikinci kümesinin altı gurupta oynanmasına karar verdi. istanbul gurubunda alemdar, davutpaşa, rami ve topkapı; beyoğlu gurubunda elektrik, galata, doğu, taksim, unkapanı; haliç gurubunda eyüp, haliç, hasköy, defterdar, taşkızak; boğaziçi gurubunda boğaziçi, rumelihisarı, sarıyer, ortaköy; kadıköy gurubunda anadolu, beylerbeyi, hilal, emniyet; bakırköy gurubunda demirspor, istiklal, barutgücü, sümerspor yer aldı.
bu mevsim bizim için üzücü olan şey as oyuncularımızın birçoğunun takımdan ayrılmasıydı. osman kasımpaşa, adil, kemal ve vecdi emniyet, semih ve rıfat eskişehir demirspor’a gitmişlerdi.