yardımcı hakemler: sebahattin dalgıç, hasan serdar çakıroğlu
gözlemci: ahmet güvener
galatasaray a.ş.: hayrettin demirbaş, ismail demiriz, bülent korkmaz, hamza hamzaoğlu, tugay kerimoğlu, şevket candar (dk. 80 mustafa yücedağ), selçuk yula (dk. 46 cevad prekazi), muhammet rıza altıntaş, taner alpak, roman kosecki, arif erdem
yedekler: metin aydemir, erhan önal, nezih ali boloğlu
teknik direktör: ?
adana demirspor: okan gedikali, fatih tevek, dan topolinschi, eyüp ümit özkalp, muammer birdal, erhan yılmaz, ali mehmet, salih ağlamaz (dk. 78 cengiz büyükşanalan), adnan gülek, florjan rıza, ismail tunaboylu (dk. 46 faik demircan)
yedekler: murat sönmez, harun karslı, mehmet fatih yılmaz
hiç hesapta yokken ali samiyen'in önünden geçerken gittiğim maç. askeri lise öğrencisiyim. üniformalı olduğum için polislerden rica minnet giriş izin koparıp tarafsız bölgede tek başıma izlediğim maç. çok kısır bir mücadele olmuştu. muhammet altıntaş'ın inanılmaz gayreti, çok uzun bir forvet olan taner'e maç boyunca sürekli kafalık toplar atılması ve nihayetinde 74' de gelen gol. o kadar çalış çabala 3-4 dakika sonra yenilen gol. neyseki hamza ile sağlanan galibiyet. o zaman milne'li beşiktaş dönemleri. 87-89 arası dönemi hüzünle arayış...
(dünyada ve türkiye’de spor dergisinin 15. sayısından alıntıdır.)
adana demirspor, ligde penaltı yüzdesi en iyi takım…
bunu az penaltı atmasına değil, iyi penaltı atmasına borçlu…
özellikle ligimizin teknik futbolcularından adnan’ın lacivert-mavili formayı giymeye başlamasından sonra bu takımın kullandığı penaltılarda büyük bir artış var.
adnan ile ilgili bir ilginç not da, bu futbolcunun ilk kez adana demirspor formasını giydiği karşılaşmada daha üçüncü dakikada hem de fenerbahçe’ye ilk golünü atmış olması… daha sonra istanbul’da beşiktaş’a ve galatasaray’a atılan penaltı gollerinde de penaltıyı yaptıran isim adnan olmuştu. bu atışların hepsini de ümit son derece başarılı kullanmış ve penaltılarda beşte beş gibi iyi bir yüzdeyle takımına gol ve puan kazandırmıştı. belki bu hafta atılan penaltı golü yenilgiyi önleyemedi ama tüm takımların kulağına küpe olsun: “adana demirspor maçlarında adnan’a dikkat edin ve penaltı yaptırmamaya özen gösterin.”
bir şeyi unutamam. galatasaray’a ilk geldiğim sezon adana demirspor’a bir gol atmıştım. ilk golümdü. sol bek oynuyordum. 1-0 öndeydik. sonra benim tarafımdan bir atak yaptılar. topa müdahale etmek için kaydım ama vuramadım, rakibim kendini yere attı. penaltıdan gol yedik, 1-1 oldu. tribünlerden bana bağırmaya başladılar. 21 yaşımdayım, tecrübesizim… ağlamaya başladım. maç oynanıyor, ben ağlıyorum. benim yüzümden kaybetmeyelim diye dua ediyorum. sonra bir korner oldu. prekazi kullandı. ben de arka direğe doğru koştum. nasıl koştum belli değil. kafayla güzel bir gol attım. parmağım altımda kaldı. arkadaşlarım üstüme çullandı. sonradan o parmağımdan çok çektim. çok fazla kafa topu kullanabilen bir oyuncu da değilim. golden sonra elim ayağım kesildi, yine ağlamaya başladım. daha sonra başka goller de attım. attırdım ama onun yerini tutmadı. hakan’a da çok gol attırdım. onun gibi kafa hâkimiyeti olan bir insanla oynamam büyük şanstı. tugay, bülent, suat, ergün, cihat, arif, okan, hakan, hayrettin, uğur abi… takım arkadaşlığı bizde çok başka bir şeydi. 24 saatimiz birlikte geçiyordu. bir bilardo oynardık, dört kişi oynuyorsa bütün takım izlerdi. hâlâ görüştüğümüzde birbirimize karşı aynıyız. hayrettin abi bizim için hâlâ “delikanlı”dır. benim adım “hamzo”dur, arif “kıvırcık”tır.