bir sitede. micca hum, nikikli arkadaşın anısını okuyunca bu anıyı burada paylaşma ihtiyacı hissettim arkadaş anısında amigo özcan yaşıyorsa allah selamet versin öldüyse allah rahmet eylesin diye yazmış bu yazı buraya yazıldıgı anakadar..özcan yaşıyor merak etmesin özcan mac günleri stad etrafında bir yere oturur bazen onu görür sohbet ederiz eski günlere dalıp gidiyor kendisi ve hep eski günleri yad ederiz.. yeni nesil kendisini tanımaz. her sohbet edişimizde hala gözleri dolar. bu anının üzerine buraya bunları yazma ihtiyacı hissettim kendisini ilk gördügümde bu anıdan bahsedecegim..amigo ceyar ise 1980,li yılların ortalarından sonra almanya"ya gittigini biliyorum o yıllardan sonra kendisini bir daha göremedik ceyar"ı da özcana soracagım.
arkadaşımızın anısı yıl 1986 oldugu icin bu maca yazdım
micca hum, anısı
1986 yılıydı galiba.o zamanlar yaşımız gereği yeni açığa takılıyoruz.amigolar ceyar,özcan birde boyalı vardı.sami yenden çıktık ,adet üzere olduğu gibi mecidiyeköyden taksime tezahüratlarla gidilirdi.varsa spor sergide basket maçına yoksa evlere oradan dağılınılırdı. amigo özcan taraftarın önünde taraftarı yönlendiriyor elime bir torba tutuşturdu taşıyı ver diye .içine bir baktım bulaşık süngerleri vs. maçtan sonra gidecek pazarda satacak.nerde kaldı bilet indirilsin,nerde kaldı karaborsa yapsın.ekmeğini pazarda ıvır zıvır satarak kazanıyordu.fenerliler bir galatasaraylıyı mı kıstırmış hiç tereddüt etmez tek başına dalardı.renk aşkı,arma aşkıydı onu her hafta tribüne çeken.yaşıyorsan allah selamet versin,öldüysen allah rahmet eylesin özcan abi.
