ilk basımı 2002 olan "dünya kupası" kitabında güntekin onay'ın "'90 italya'yı italya'da izlemek" başlıklı yazısından;
finalden önce ise üçüncülük maçı vardı ve bari'de oynanacaktı. bari güneyde bir sahil kenti idi ve napoli'ye çok yakındı. ingiltere'yi ve turnuvanın yıldızı gascoigne'i hiç izleme fırsatı bulamamıştık. soluğu bari'de aldık. bu maç için bir başka planımız daha vardı. maçtan önceki gece 1 metre eninde 13 metre boyunda bir bez şerit satın alıp üzerine sprey boya ile türkiye'de tuttuğumuz takımın adını yazdık. böylece hem türkiye'de maçı televizyondan izleyenlere hava atacaktık hem de tuttuğumuz takımın adını dünyaya duyuracaktık! maç günü o yıllarda namını çok sık duyduğumuz ingiliz holiganları ise bari sokaklarında ilk kez gördük... açıkçası hem ben hem de kuzenim o yıllarda, deyim yerinde ise hızlı birer gençtik ve ingiliz holiganlar bize vız gelirdi. hem de türktük! ingilizler de kim oluyordu? bu fikrimiz ne yazık ki ingilizleri gördüğümüz ilk an değişti ve ingiliz taraftarların neden tüm dünyaya dehşet saçtığını anlamak yaklaşık bir saniye sürdü. ortalama boyları 1.90 olan, polis dahil hiç kimseden ve hiçbir şeyden korkmayan, gözü kara, toplumsal şiddet olaylarında ve kavgada adeta profesyonel olmuş, aşırı fanatik, sarhoş, organize ve aşırı milliyetçi binlerce ingiliz holiganla baş etmenin imkânsız olduğunu anlamak için onları uzaktan bile görmek açıkçası yeterliydi! (zaten yakından görme şansı olanlar da herhalde o yazı hastanede geçirmek zorunda kaldılar.) her neyse, maçı italya baggio ve schillacci'nin golleriyle 2-1 kazandı ve dünya üçüncüsü oldu...
) 
