bir mayıs akşamı şampiyonluk gitmiş diye düşünerek arkadaş tayfasıyla ankara migrosta geziyorduk... maç başlamadan önce çoğu fenerli olan bu kitlenin tacizlerine uğruyor, dalga konusu oluyor ve yerden yere vuruluyordum. ama bilmiyorlardı ki yıllarca yerden yere vurulacak bir günün ilk saatlerini yaşıyorlardı :) denizlispor - fenerbahçe maçının uzatılan 16 dakikasını kellelerden sıyrılıp izlemeye çalışırken heyecandan düşebileceğim nadir zamanlardan biri olduğunu hatırlıyorum. maçın bitiş düdüğüyle zıplama hoplama gibi sevinçler yerine dönüp fenerli bir arkadaşın yüzündeki buruk ve ifadesinde zorlandığım o teslim olmuş ifadeyi görmek ise dünyanın en büyük hazlardan biriydi benim için. :) o gün bu gündür ilahi adaleti bir kez daha görmüş bu arkadaşlar büyük konuşmamaya özen gösterirler :) bu nedenle her galatasaray taraftarının unutamayacağı bir şampiyonluktur, en önemli şampiyonluklardan biridir kanaatimce...
) 
