galatasaray'in ve türk futbolunun tarih yazdigi uefa kupasi finali.. .. ve büyük zafer .. ve dualarin gözyaslari ile karistigi muhtesem son.. ..ıste arsenal maçi ve kolu çikmasina ragmen kolu çikik bir sekilde karsilasmayi tamamlayan cengaver'in yasadigi unutulmaz dakikalar..
arsenal ile oynadigimiz uefa final maçi futbol hayatimin en önemli maçiydi.. ülke olarak, takim olarak, motivasyon olarak inanilmaz bir heyecan, inanilmaz bir cosku yasiyorduk.. "avrupa'nin en büyügü biziz" diyorduk. ınaniyorduk ve bu inançla finale kadar geldik.. büyük heyecan ve cosku tribünlere de yansimisti muhtesem bir atmosfer vardi..
hagi'nin kirmizi kartla oyun disi kalmasi hem oyun gücümüzü, hem de moral motivasyonumuzu olumsuz yönde etkilemisti.. dogruyu söylemek gerekirse endiselenmeye baslamistik..
arsenal bir ara yüzde yüz bir gol pozisyonu yakaladi.. "tamam golü yedik" derken taffarel fizik kurallarina aykiri bir sekilde inanilmaz bir refleksle topu kaleye girmekten kurtardi.. ıste o an "bu maç artik bizim" dedim. taffarel'in kurtarisi ile biranda maç sonundaki sevinç tablomuzu yasadim gözlerimin önünde.. arkadaslarima teker teker "bu is bitti kupa bizim bu maç bizim" diyerek içindeki inanci onlara aktarmaya çalistim..
zaten bu kurtaristan sonra onlarinda ayni hirs ve sonu gördüm.. maç uzatmalara kalmisti.. çok iyi savasiyorduk.. bir pozisyon sonrasi omzumda dayanilmaz bir aci hissettim..
omzum çikmisti.. degistirelim mi diye sordular "hayir devam edecegim" dedim.. ölsem bile hiç umurumda degildi.. futbol hayatimin "rüya maçinda" bu rüyadan kimse beni uyandiramazdi.. maç penaltilara kaldi.. taffarel faktörü ile "bu is bitti kupa bizim" dedim.. artik bir an önce büyük sevinci yasamak ve kupaya sarilmak istiyordum.. takim arkadaslarimizla birbirimize sarildik.. kalp atislarimiz sanki tribünlerden duyulacak gibiydi.. arsenal iki penalti kaçirdi.. dördüncü penalti için pope gitti topun basina.. vurdu veee topu aglarda gördük... taffarel'in hayati kurtarisinda gözümün önüne gelen muhtesem sevinç tablosunun gerçegini yasiyordum.. ellerimi açarak "allah'im sana sükürler olsun" derken hüngür hüngür agliyordum.. baktim ki fatih hoca da ellerini havaya açmis agliyor.. tüm arkadaslarim gözyaslari içinde sarmas dolas..
tv basindaki milyonlarin ayni duygulari yasadigini düsündüm o an.. onlarin dualari duyar gibiydim.. futbol hayatimdaki en büyük mutlugu yasiyordum.. sükürler olsun.. sükürler olsun..
) 
