yıl 1968-69 sezonu. göztepe'mizin yarı finalde rakibi bursaspor. sarı-kırmızılı ekibimiz izmir'deki maçı nihat'ın son dakikada attığı golle 1-0 kazanmıştı. ikinci maç bursa'daydı. çok zor bir maçtı. bursaspor'un taraftarları oldukça fanatikti. göztepe'mizin bu maçtan en azından beraberlikle ayrılması gerekiyordu. sarı-kırmızılı ekibimiz ilk yarıda yenen golle yenik duruma düştü. ancak, ateşli bursaspor taraftarları hiç susmuyordu. nihat: "bana göre bursa o maçı taraftarı yüzünden kaybetti. taraftarlar kendi takımlarına yüklenince bize cesaret geldi." yorumunu yapıyor. maçın son dakikaları oynanıyordu. heyecan doruk noktadaydı. nihat, ertan'dan gelen topu filelere gönderdi. kendi deyimiyle bursa'yı, "santrası dahi olmayan golle" yıktı. bursa atatürk stadı ana-baba günüydü. taraftarlar çılgına dönmüştü. görevililer "merak etmeyin, bir şey olmaz" deyip göztepeli futbolcularımızı sahanın ortasında topladılar. ancak, fanatik bursasporlu taraftarlar açık tribünün tellerini yıkıp sahaya girdiler, göztepeli futbolcularımıza saldırdılar. sarı-kırmızılı ekibimiz canlarını zor kurtarıp soyunma odasına kendilerini zor attı. daha sonra askeri birlikler çağırıldı. göztepe'miz soyunma odasında mahsur kaldı.
asker kıyafeti giydiler
herkes "nasıl çıkacağız" diye planlar yaparken nihat, ortaya atıldı. "askerlerin kıyafetini giyelim" bu fikir herkesin kafasına yattı. efsane takımımızın futbolcuları kendilerini kurtarmak için gelen askerlerin kıyafetini giyerek stat dışına çıktılar ve bursa garnizon komutanlığı'na gittiler. kışlada askerlerin karavanasından yemek yediler ve daha sonra yola koyuldular.