üçokla alsancak 4 - 4, doğansporla da ateş 1 - 1 berabere kaldılar
izmir (hususî) — mevsimin, hatta son bir iki senelik, en güzel, en heyecanlı bir maçını bu hafta seyrettik. geçen senenin üçok takımından ikiye ayrılıp bir üçok, diğeri alsancak namı altında çalışmağa başlıyan izmirin en kuvvetli iki takımı, büyük bir kalabalık muvacehesinde oynadılar ve 4 - 4 berabere kaldılar.
üçok, alsancak takımları maçı için muhtelif tahminler vardı. hakem, yamanlarspordan esaddı. bu genci, türkiye hakemlerinin en iyi görüşlü, en bitaraf ve en temiz olanları arasında hesablamak lâzımdır. onun tevlid ettiği itimad ve taşıdığı otoritedir ki bu maçta liklerdeki mukadderatları üzerine oynıyan ve asabi, hararetli taraftarları bulunan iki takımın, ahenkli ve güzel bir oyun çıkarmalarını temin eylemiştir.
enteresan noktalardan biri de, gollerin karşılıklı olarak yekdiğerini takib etmesidir. heyecan, bir med ve cezir şekli gösteriyordu.
oyun tam bir sürat ve enerji içinde başladı. top, iki kale arasında adeta mekik dokuyordu. halbuki son yıllarda izmir takımları arasında böyle bir oyunun çıkabileceği ümidi artık hiç kalmamıştı. üçokun enerjik muhacimlerine mukabil müdafaası zayıftı, muhacimleri takviye edemiyordu. vuruşlar kısa, pas tevziatı bozuktu.
buna mukabil alsancağın müdafaası daha şüurlu, daha kuvvetli ve ahenkliydi. bu devrede alsancak iki gol çıkarmıştı. üçok, ancak bir golle mağlûb olarak sahadan ayrıldı. maamafih, alsancak takımı, bu devrede daha güzel, daha anlaşmış şekilde oynamıştı.
ikinci devrede, takımların sürat ve enerjisi büsbütün artmıştı. en küçük bir yorgunluk göstermiyorlardı. üçok mukabil beraberlik sayısını attıktan sonra oyunun harareti ve heyecanı, en büyük müsabakalardaki derecesine yükseldi.
ardınca alsancağın bir golünü daha görüyoruz. ümid, alsancağa gülüyor, diye düşünürken, işte üçokun üçüncü sayısı.. çok geçmiyor: alsancak bir gol daha çıkarıyor. gene tahmin ve ümidler başlıyor. fakat tam bu sırada, alsancak kalesinin önü karışıyor. hakemin düdüğü işitiliyor;
penaltı! ve, gol!.
yirmi iki oyuncu, son dakikalarda canlarını dişlerine takarak oynuyorlar, fakat nafile; oyun 4 - 4 beraberlikle bitiyor. her ikisi de puvantajda eski mevkilerini muhafaza ediyorlar.
halk da, güzel, temiz ve istediği gibi bir oyun seyretmiş olmak sevinci içinde ayrılıyor.
