metini şeref, basri, hilmi, kaya, necmi, melih, selâhattin, a. ihsan, niyazi, ve halit’in oynadığı maçı sarı takım 2-0 kazandı
teoman güray
çoğu göbeklenmişti artık… yaşları hayli geçkin, kimi de kır saçlıydı… ama, tribündeki 40 bin futbol meraklısına iyi bir «ziyafet» çektiler...
açık, kapalı, numaralı, bütün tribündekilerin birleştiği bir nokta vardı: evet, paranın değeri gerçekten düşmüştü, fakat bu göbekli, yaşlı, kır saçlı futbolcuları da izledikten sonra, para ile birlikte futbolcuların da değerinin «çoktan» düştüğü anlaşılıyordu.
dün, can bartu'nun vedâ maçından önce yapılan eski şöhretler karşılaşmasında, nedim’iyle, basri’siyle, melih ılgaz'ıyla, halit'iyle, niyazi'siyle, selâhattin’iyle, ali ihsan’ıyla bir nesil, şeref’iyle, metin’iyle, özer’iyle, hilmi’siyle, kaya'sıyla, necmi’siyle bir başka nesil ve şimdikiler, bir arada futbol aynadılar..
sarı takımın gollerini şimdikilerden cemil’le ayhan attı. ama, onlara pası verenler, golü attıranlar yine eskiler, yine eskilerin unutulmayan kramponlarıydı…