ilk basımı 2008 yılında olan harun çelik'in "bize her yer trabzon" kitabından;
trabzon hikâyeleri aslında biraz da gurbet hikâyeleridir. trabzonlular her ne kadar uzağa gitseler de toprağından ruhuyla ve kültürüyle hiç kopmayan insanlar değil midir? nereye gidersek gidelim, hem horonumuz, bir silahımız, bir de trabzonspor 'umuz değil midir yürek heybemizde taşıdığımız? ali kul 'u dinleyelim.
trabzonspor'un o dönemlerde avrupa'da başarılı maçlar çıkarıyordu. aston villa maçı da bunlardan biriydi... trabzon'dan 1200 km uzaktaydım ama gelenek göreneklerimizi bu kadar uzak olmasına rağmen devam ettirdiğimiz bu mahallede aston villa maçından sonra huzur kıraathanesi'nin önünde silah atan akrabalarımızı görmek, o anda bana kendimi trabzon'da hissetmemi sağlamıştı. her ne kadar trabzon insanı silaha tutku ile bağlıysa databii ki maç sonlarında silah atılmasını doğru bulmuyoruz, o da ayrı mesele.
) 
