özal döneminde birinci lig’deki takımların sayısı gittikçe arttı. bunun temel sebebi oy kaygısıydı. özellikle seçimlerden önce yaşanan olaylarda, oy vermezler kaygısıyla, küme düşen büyük kentlerin takımları için ligden düşme bile kaldırıldı.
1984-1985 sezonunda küme düşen denizlispor, özal'ın talimatıyla affedildi. böylece bir sonraki sezon birinci lig 19 takımlı oldu.
özal döneminde siyasetin futbolu kullandığı en yoğun dönem ise 1987 yılı oldu. çünkü seçim vardı. üstelik ligin bitimi de mitinglerin yapıldığı döneme denk gelmişti.
anap’ın niğde’de mitingi vardı. kürsüde konuşan özal, partilerine oy verdikleri takdirde şampiyonluğun hazır olduğunu söylüyordu. bu sözler takımlarının durumu kötü olan bütün seçim bölgelerini hareketlendirmişti. tüm milletvekilleri kendi illerinin takımlarının şampiyon olması ve birinci lig’e çıkması için çabalıyordu. böylece yeniden seçilmeyi garanti altına almış olacaklardı.
niğde’dekine benzer bir olay konya’da yaşandı. partinin önemli isimlerinden olan mehmet keçeciler, anap’a oy vermeleri durumunda konyaspor’un şampiyon yapılacağı sözünü verdi.
ve ligde son haftaya gelindi. son maç tarsus idmanyurdu’yla konyaspor arasındaydı. konyaspor’un lige çıkabilmesi için tarsus idmanyurdu’nu en az 7-0 yenmesi gerekiyordu. buna rağmen kentte hiçbir telaş veya üzüntü yoktu. çünkü, iktidar partisi şampiyonluk sözü vermişti.
ama olmadı. konyaspor isteneni elde edemedi.
bunun üzerine şampiyonluğu kutlamak için stadı dolduran binlerce taraftar bir ağızdan “i.ne keçeciler” diye bağırmaya başladı. konyalılar üzülürken, sevinen iller de oldu. bu illerde ise manzara hep aynıydı: futbolcuların omuzlarında milletvekilleri.