rahmetli islam çupi'nin maçtan sonraki yazısından bir bölüm :
“sevgiler değişmez dozajda değillerdir. beşiktaş’lının beşiktaş’ı sevmesi, galatasaraylının galatasarayı sevmesi bir sevgi fişeğidir ama fenerbahçe’linin fenerbahçe’yi sevmesi türkiye’nin en büyük kıyametidir.
istanbul’u sabahtan itibaren fenerbahçe’nin başkenti haline getiren sarı-lacivert taraftar, on saat önce girdiği statta yeri göğü inletiyor, tribünlerdeki dev korodan çıkan mevsimin en büyük gürültüsü bir fenerbahçe marşı olarak yuşa tepe’sini tırmanıyor, bir vapur gibi kadıköy’ü denizden geçerek topkapı sarayı’nın ne günler görmüş olan yüksek duvarlarına vurup karaköy’ün serin ve loş akşamına düşüyordu.”