beşiktaşlı'nın ömründen herhalde bir 10 yıl gitmiştir. gerçekten ömre bedel bir final oldu. heyecan kasırgası 120 dakikaya ve de penaltılara uzandı. aslında maç 70. dakikada biterdi. bu dakikada oktay biraz şanslı, biraz da dikkatli olsaydı beşiktaş iki farkla öne geçecek, perde kapanacaktı. olmadı. beşiktaşlı'nın çekeceği biraz daha ızdırap varmış. üstelik bu pozisyonun hemen devamında g.saray'ın beraberlik golü de geldi.
futbol işte böyle cilveli bir oyun. çok daha önce kupayı kazanacak olan beşiktaş, süreyi uzattı. her şeye karşın tüm futbolcuları yürekten kutluyorum. daha fazla istediler, daha yürekten oynadılar, tüm güçleriyle savaştılar, kazanmak için ayaklarında, yüreklerinde ne varsa ortaya koydular. sonunda da haklı olarak güldüler. ben finallerde futbol kalitesine pek fazla bakmam. önemli olan kazanmaktır, önemli olan kupayı müzeye götürmektir. işte beşiktaş bunu başardı.
hiçbir futbolcuyu ayırmak istemiyorum, ama fevzi'yi şeref locasına alıyorum. tabii önce toshack'ın elini sıkmak gerekir. ısrar etti ve türk futboluna bir kaleci kazandırdı. bu genç, dün kupanın kahramanıydı. 120 dakikada harika oynadı, yetmiyormuş gibi hagi'nin penaltısını da kurtararak kaderi belirledi. aferin aslanım, aman aynen böyle devam. sakın yolunu şaşırma. yazıyı fazla uzatmak istemiyorum. beşiktaşlı'nın sezon başından bu yana süren ızdırabı sona erdi. beşiktaşlı kupayla teselli buldu, mutlu oldu. bir daha böyle kötü sezonlar yaşanmaması dileğimle beşiktaş'ı bir kez daha kutluyorum. ve özverileri nedeniyle tüm futbolcuları omuzlarıma alıyorum.
) 
