yaklaşık 22 yıldır kullanmakta olduğum gözlük denen eşyaya son noktayı koyduğum mutlu günün en mutsuz anısı. ameliyatın etkisiyle sular seller gibi akan gözyaşlarımı bir türlü dindiremediğim, en ufak bir ışık parçasında bile baş ağrılarımın inanılmaz arttığı, evin bütün ışıkları sönmüş olmasına rağmen, güneş gözlükleriyle ilk 10 dakikasını seyretmeye çalıştığım ama seyredemediğim maç. hayatım boyunca televizyondan dinlediğim tek maç.
) 
