hayranı oldugum raşit cetiner ile bir kac dakika sohbet ettigim anım bu macdan sonra gercekleşti.
inönü stadında oynanan bu maça gidememiştim o yıllarda beyoglu istiklal caddesinde konfeksiyonda calışıyordum maçda hafta ortası gündüz oynandıgı için maca gitme imkanın olmamıştı.. fakat bu macdan sonra raşit cetiner"ile bir müddet sohbet etme şansı yakalamıştım.
sırtımda ütücüden ütülenmiş pantolanları almış dükkana götürüyordum sırtımda enaz 15 tane ütülenmiş pantolon vardı trafige acık olan istiklal caddesinin karşı tarafında raşit cetiner ve yanında bir arkadaşı yavaş yavaş sohbet ederek yürüyorlardı raşit abi raşit abi diyerek bagırarak caddenin karşı tarafına gectim sırtımda 15 adet pantolonda kırış kırış oldu .
şuan atlas sinamsının ve aynı zamanda ferhan şensoyun tiyatrosunun oldugu küçük sahne'nin önünde raşit cetiner"i yakaladım haşat bir vaziyette idim.. nasılsın raşit abi dedim .bana baktı sırtımda 15 atet pantolonu görünce nedir bunlar nedi pantolon dedim oglum bu yükle ne koşup duruyorsun dedi.abi dedim seni görünce koştum heyecanlandım dedim yüzümü okşadı hadi git dedi zaten yorulmuşsun dedi.
ben raşit cetiner"in yanına koşarak geldigimde onlarla konuşmadan önce bir kac saniye arkalarından yürümüştüm raşit cetiner yanındaki arkadaşına bu macta ali coban ile ilgili bir pozisyonda tartıştıklarını anlatayordu ali coban için bizim ali çoban aksi..ve boktan biri demişti ve bunu kulagımla duymuştum.
o zamanlar sık sık mactan cıkan futbolcuları mactan sonra görür bir müddet sohbet etme imkanı bulurduk şimdi futbol artık endüstriyel oldugu için lüks otobüslerle ve takım halinde gelip gidiyorlar bu benim yaşadıgımı şuan bir cocugun yaşaması imkansız bir şey.
