spor yazarları derneği turnuvası'nda galatasaray fenerbahçe'yi farklı yendi. oysa kaç yıldır galatasaray, fenerbahçe stadı'nda maç kazanamıyordu. bu defa böyle olmadı. bunlar, sporun ilginç yönleridir. fenerbahçe ve galatasaray'ın tarihlerinde, böyle olaylar çoktur. bir fenerbahçeli olarak bu yenilgi bende bir etki yapmadı. bence önemli olan, maç öncesi fenerbahçe taraftarlarının galatasaray aleyhinde attığı sloganlardı.
''kahrolsun pkk, o... galatasaray'' şeklindeki sloganlardı bunlar. bu herkesi üzdü. ben de bir fenerbahçeli olmam ve yıllarca bu rekabetin içinde bulunmam nedeniyle çok üzüldüm. eskiden, ''bir baba hindi, olsada şimdi, pilavda zerde, kaşık da nerde'' gibi sloganlar vardı.
bugün ise bu sloganlar yerlerini, dinsel, örgütsel, siyasal sloganlara bıraktı. sahada yankı yapan ''allah allah'' naralarına, siyasal partilerin bayraklarının çıkartılmasına, el kol hareketleriyle işaretler yapılmasına alışmıştık. şimdi de sahada pkk sloganları galatasaray ile birlikte atılmaya başlandı. spor alanında böyle sloganların yeri var mı ki?
fenerbahçe - galatasaray rekabetini bu duruma taşıyan sorumsuz yönetimler, lanetle anılmalıdır. bu sloganlar, fenerbahçe - gatasaray rekabetini kutsallaştıran insanların mezarda kemiklerini sızlatacak.
2000'e doğru dünyada büyük değişiklikler oluyor. internet dünyasına geçtik. buna karşın bütün bu değişimler, ülkemizi olumlu etkilemek yerine ahlak dejenerasyonuna sokuyor. 50 yıl önceki ahlaki durum ve ortam aranılır oluyor. yukarıdan aşağıya kadar herkes birbirleriyle kavgalı.
kimsenin kimseye saygısı yok. hoşgörü ise ülkemizde sözlük anlamından çok uzak. parti başkanlarından en küçük bireylere kadar toplumlar, sadece kavgalı olsalar bir şey değil. kavganın sonunda bir barış vardır. ama bu bir kan davasıdır. tabii fenerbahçe - galatasaray rekabetini de bundan soyutlamak olanaksızdır.
zaman zaman yabancı ülkelere gidip maçlar izliyoruz. gitmesek de çağdaşlık onları ayağımıza getiriyor. orada da seyirciler var. tribünde şarkılar ve espriler de var ama bizdeki gibi böyle yakası açılmadık küfürler yok. siyasal, dinsel, etnik ve örgütsel sloganlar da atılmıyor.
bunların yeri spor sahaları değil, miting alanlarıdır. anlaşılan halk oralarda doyuma kavuşamıyor. bunları futbol sahalarına taşıyor!. futbolumuz neden yükselmiyor? neden dünya kupalarında yokuz diye üzülüyoruz. üzülmeyelim!. böyle gidersek belki üç bin yılında da istenilen noktalara gelemeyiz.
) 
