ilk basımı 2007 yılında olan duygu hatipoğlu ve m. berkay aydın'ın "bastır ankaragücü: kent, kimlik, endüstriyel futbol ve taraftarlık" kitabından;
1990-1991 sezonuna takım samet aybaba'nın teknik direktörlüğünde başlamıştı. 1990-1991 sezonunda, bir anlamda boş geçen 8-9 yılın sonunda, "kupa beyi" lakabına yakışırcasına türkiye kupası finalindeydi. ıv. kademede altay'la kendi sahasında karşılaştı ve 2-0'lık galibiyetle çeyrek finale yükseldi. çeyrek finalde aydınspor'u da 4-0 gibi net bir skorla geçti. yarı finalde rakip yine fenerbahçe'ydi. 13 mart 1991 tarihinde istanbul'da oynanan maçta 3-1 üstün gelen gelen ankaragücü bir kez daha adını türkiye kupası finaline yazdırdı. 8 mayıs'ta izmir'de oynanan finale ankara'dan 140 otobüs ve sayısız özel araç gitmişti. takım, atatürk stadında 8000 civarında ankaragücü taraftarı karşısında galatasaray'a uzatmalarda 1-3 yenilerek kupaya veda etti. berabere giden maçın normal süresinin sonlarına doğru sead sabotiç'in kaleciyle karşı karşıya kaldığı pozisyonda topu dışarı göndermesi takımı kupadan ediyordu; o maçı yaşayan tüm taraftarların üzüntüleri bugün bile hissedilebiliyor. eğer sabotiç o pozisyonda golü atmış olsa maç uzatmalar gitmeden sonuçlanacak, belki de ankaragücü kupayı üçüncü defa müzesine götürebilecekti.
) 
