tribün dergi sayı 3'de yer alan ilker dinçtürk'ün "biraz çamur ve gözyaşı" başlıklı yazısından;
sene 2000. parken stadı pırıl pırıl. oldu işte, nice zorlu yollardan sonra. arsenal direklere nişanlıyor penaltıları.levent özçelik “tanrı bizim kazanmamızı istiyor, sayın seyirciler” derken çamurlu günler geliyor aklıma. 0 günlerin geçilmesi gereken yollar olduğunu popescu’nun golüyle anlıyorum: “kupa bizim.”
tüm bunları niye mi anlattım? sırf az sonra söyleyeceğim son sözlere zemin olsun diye. biz (yani galatasaray) zaferlere hayatın gerçeklerini yaşaya yaşaya ulaştık. efsanelere inanmayışımız bundandır.
ve şimdi herkes tartışıyor kendi arasında cim bom’un avrupa başarılarını. oysa sorsalar söyleyecek cim bom: unuttuklarınız bende kaldı: biraz çamur ve gözyaşı... yani zafer, yani avrupa kupaları.
) 
