ve sonraki kupa, soğuk savaşın abd ve sovyetler arasında sürdüğü, sputnik’in yörüngesine oturduğu, cezayirliler’in fransızlar’la boğuştuğu yıllarda, 1958’de yine tarafsız bir ülkede, isveç’te yapılacaktır.
“isim babası” jules rimet 1956’da 83 yaşında ölmüş, bu arada uefa kurulmuş ve avrupa şampiyon kulüpler kupası da başlamıştır.
almanlar zaferlerinden 1958’e kadar geçen dört senede (finalde takviye ilaç aldıkları söylentilerini kuvvetlendiren) bir sarılık salgınına yakalanmışlar, takımlarından yedi kişi eksilmiş, geriye kalan 37’lik fritz walter ve alkolizm pençesinden zorla kurtarılmış helmut rahn’la isveç’e gelmişlerdir.
iki yeni yıldızları vardır: horst szymaniak ve sonraki yılların sembol oyuncusu olacak uwe seeler.
grup maçlarında iki beraberlik alıp arjantin’i yenerler ve aynen ‘54’te olduğu gibi zor çözdükleri ezeli rakipleri, orta sahada muhteşem boskov ve zebec, formda olan veselinoviç, sarışın yakışıklı santrfor milutinoviç, takıma yeni giren geleceğin yıldızı kara kuru “çigan” dragoslav sekularaç ve kedi kaleci beara’lı yugoslavları bulurlar karşılarında. çok sert geçen oyunu almanlar rahn’la 1-0 alırlar, geride milutinoviç dahil birçok rakibi sakat bırakarak.
