sabah altıda denizliye gitmek üzere evden çıkarken pek de umutlu değildim sonuç konusunda. ama ne olursa olsun deplasman yolculuklarında sonuç çok da önemli değildir. amaç biraz da arkadaşlarla beraber hoş vakit geçirmek, takıma yanlarında birilerinin olduğunu hissettirebilmektir.
fakat ilk golü atınca gerçekten umutlandık. ne bilelim denizliyi bu golün daha beter kenetleyeyeceğini. hırslandıracağını.
bu seneki her deplasman yolculuğu gibi futbol harici birçok deneyimle döndük geriye. umutlarımızn çoğunu da denizliye bırakarak. onuncu deplasmanımız olarak tarihe bir not düşerek.
ortalama bir ikinci lig takımı görüntüsü veren gençlerbirliğimize şu anki lig fazla geliyor. düşelim ve sarsılıp yeniden kendimize gelelim. dibe vurmak iyidir zıplayıp yeniden yükselişe geçebilmek için fırsattır.
) 
