ilk basımı 2005 yılında olan ziya adnan'nın "çünkü biz ankaragüçlüyüz!.." isimli kitabından;
ilerleyen haftalarda ankaragücü sırası ile, göztepe'ye, beşiktaş'a, bursaspor'a ve diyarbakırspor'a yenildi, bir tek trabzon deplasmanından puan çıkarabildi. beşiktaş maçında hakemin verdiği yanlı kararlar ve üç puanı ankaragücü'nden alıp beşiktaş'a hediye etmesi hâlâ dün gibi aklımdadır. o maçı 4-3 kaybetmiştik.
fakat yönetim de taraftarlar da ersun yanalı desteklemeyi sürdürdüler bu boş geçilen haftalarda. nitekim ankaragücü toparlandı ve puanları toplamaya başladı. o sezon ankaragücü türkiye 1. ligi'nin 4 büyüğünü de yendi. 9 aralık 2001'de ankara'da oynanan maçta galatasaray'ı augustine ve kennedy nin golleriyle 2-1 ile geçtik. 26 şubat 2002'de, yine ankara 19 mayıs stadında, fenerbahçe'yi 3-2 ile geçtik. bu maç ta niyazi'nin kendi kalesine attığı golle 1-0 yenik duruma düşmüş, sonra faruk, hakan keleş ve ısmet'in golleri ile maçı 3-l'e getirmiştik. maçın sonlarına doğru fenerbahçe bir gol daha attı ve maçı 3-2 kazandık. 17 şubat 2002'de istanbul'da beşiktaş'ı 2-1 mağlup ettik. augustine ve özgür'ün golleriyle kazandığımız bu maçı, inönü stadı'nda beşiktaşlılar arasında izlemiştim. 70. dakikada yılmaz kırmızı kart görmüş ve son 20 dakikayı on kişi oynamıştık. bu maçtan sonra da, taraflı istanbul basını, ankaragücü'nün nasıl yendiğini değil, beşiktaş'ın nasıl yenildiğini yazdı ve konuştu günlerce. hatırladığım kadarı ile, bir tek vedat okyar hürriyet gazetesinde "ankaragücü taş gibi takım" diye yazmış, kendisine mail atıp teşekkür etmiştim.
hele trabzonspor'u ankara'da yendiğimiz maçı unutamam. büyük çoğunluğu ankaragüçlü 22.000 seyirci izlemişti bu karşılaşmayı. ankaragücü taraftarı yıllardır hasret kaldığı başarıyı yakalamanın mutluluğunu yaşamaktaydı. 24 şubat 2002 tarihinde oynanan maçta faruk (2), augustine ve ismet'in golleriyle aldığımız 4-2'lik galibiyet, aynı sezon içinde "dört büyüğü" de yenmeyi başarmamızın tescili oluyordu. lig tarihi boyunca çok az takıma nasip olmuş bir başarıdır bu dörtleme! aslında belki biraz daha dikkatli olunsa, (aklıma hemen ligin başlarında üst üste kaybettiğimiz 6 maç geliyor) yerimiz lig sıralamasında dördüncülükten de yukarıda olabilirdi o sezon. ancak, bitime dört hafta kala, ortaya çıkan tabloya baktığımda gülümsemeden edemiyor ve sezonun değerlendirmesini şöyle yapıyordum:
evet, ankaragücü sezon başında milyonlarca dolar harcamadı, harcayamadı. çünkü böyle bir bütçesi yoktu. kısıtlı bir bütçeyle yola çıktılar, haftada bir teknik direktör değiştiren takımlara nazar yaparcasına altı hafta üst üste yenildiklerinde bile "biz halimizden memnunuz" dediler.
aynı yazıdaki diğer alıntılar için (yazıdaki sırasına göre...);
